maandag 31 mei 2010

De nieuwe Van Genugten boven Azië

Een goede twee weken na de reis met de UvT-delegatie naar Argentinië en Colombia mocht ik alweer de koffer en de melatomine inpakken voor een intercontinentale reis. Het verklaart meteen waarom ik er tussendoor niet toe kwam mijn blog aan te vullen. Meer dan eens heb ik de voorbije twee weken onvriendelijke gedachten gehad over degene die dat zo had gepland – ikzelf dus – want het betekende wel dat die weken meer dan uitzonderlijk druk waren.
Woensdagavond stapten Machteld Geuskens, onze internationale netwerkcoördinator, en ik op het vliegtuig in Amsterdam. Reisdoel is Australië, met uitgebreide stop overs in Hong Kong op de heenweg en Singapore op de terugweg. Op deze reis willen we de contacten met een aantal bestaande partners – waaronder NUS in Singapore – versterken maar vooral nieuwe partners in dit ooit Britse en steeds meer Chinese deel van de wereld maken. Op de agenda staan mogelijkheden creëren voor studentenuitwisseling – inclusief op Ph D- niveau –, studentenwerving, docentenuitwisseling, en de uitbouw van het ‘Global Law Network’.
Het bezoek aan Hong Kong University vrijdag was een succes. De rechtenfaculteit daar is de leidende van Hong Kong maar ook één van de grote centra voor het ‘common law’ in Azië en biedt een intellectueel venster op de wereld van het Chinese recht. Het is deel van onze strategie om goede contacten te krijgen met ‘common law schools’, ook in de economische groeiregio’s van de wereld, om op die manier toegang te krijgen tot kennis en inzichten die complementair zijn aan de onze. Onder meer voor de Engelstalige bachelor kan dit straks van groot belang zijn.
Het terrein was goed voorbereid door mijn Ierse vakgenoot ter plaatse, Tony Carty, zodat de onderhandelingen met decaan Johannes Chan vlot verlieten. We hebben een akkoord gesloten voor studenten- en docentenuitwisseling dat ook mogelijkheden creëert voor uitwisseling op aio-niveau en mogelijke ‘joint supervision’. Bovendien is Hong Kong geïnteresseerd om mee te werken aan het opzetten van een ‘Global Law Network’.
De ene dag in Hong Kong was jammer genoeg te kort om meer van de stad te zien dan wat een blik van op de tegen de berg aangelegen campus en een hoog gelegen hotelkamer toeliet. Eigenlijk is het gek dan een mens de halve wereld rondvliegt en dan niets te zien krijgen, maar ja, zo is het nu eenmaal.
Eén voordeel aan die ellendig lange vluchten is anderzijds dat je eens tijd krijgt om dingen te lezen en door te nemen die al te lang op tafel liggen te wachten. En zo ben ik er ergens boven de Filippijnen eindelijk toe gekomen om het artikel over de VN Verklaring over de rechten van inheemse volkeren en de toepassing ervan in Afrika van Willem van Genugten te lezen. Op zich is het niets bijzonders dat Willem een uitgebreid en voor mij ‘must read’ artikel publiceert, maar dit heeft toch wel iets bijzonders. Het artikel is namelijk verschenen in het American Journal of International Law.
Iedereen die een beetje vertrouwd is met het reilen en zeilen in de wereld van het recht weet dat wij juristen er nog niet zijn in geslaagd een duidelijke ranking van tijdschriften op te stellen, en dat dit een aartsmoeilijke klus is. Maar dat neemt niet weg dat iedereen in de wereld van het internationaal recht ook weet dat een bijdrage mogen publiceren in het AJIL voor elke internationalist een hoogtepunt in zijn of haar carrière betekent en dat, als men niet tot de ‘innercrowd’ van de American Society behoort, dit bijzonder moeilijk is en dus aan weinigen gegeven is.
Het doet mij bijzonder veel plezier dat dit Willem nu is gelukt. Het is een erkenning van zijn werk als wetenschapper en zijn grote bijdrage aan het vakgebied, maar voor mij ook van het idealisme en maatschappelijke bekommernis waarmee hij het internationaal recht bedrijft. Het is geen toeval dat Willem dit walhalla van het internationaal recht binnentreedt met een artikel over de rechten van zij die er wellicht het minste hebben, de inheemse volkeren in Afrika. Leuk vond ik ook nog dat het artikel ongeveer gelijktijd uitkwam met Willems 25-jarig jubileum aan onze faculteit. Het zet nog eens in de verf dat hij een wetenschapper is die niet alleen voor zichzelf rijdt, maar die daarnaast ook altijd hard en met hart voor de faculteit heeft gewerkt.