Dit bericht bereikt u uit Tartu. Ik bespaar u de moeite een atlas open te slaan, het ligt in Estland, dichtbij de Russische grens, al kan je je de vraag stellen wat in Estland niet dichtbij de Russische grens ligt. Ik ben zondag via Kopenhagen naar Tallinn gevlogen - mijn bagage heeft wat meer sightseeing in de Deense hoofdstad gedaan en is pas maandag nagekomen. Voor de kandidaat-toeristen onder ons, Tallinn heeft een prachtig bewaard middeleeuws historisch centrum en is een sfeervol stadje, al moet je er dronken Engelse toeristen in meer dan therapeutische doses bijnemen. Maandag ben ik dan met de bus naar Tartu gekomen.
Hier is de oudste en belangrijkste universiteit van Estland gevestigd, gesticht in 1632 door de Zweedse koning Gustav Adolf, bij ons beter bekend van zijn nogal gewelddadige reis door het Duitse Rijk tussen 1630 en 1632. Die reis beëindigde hij overigens op het slagveld van Lützen, maar dus blijkbaar niet voor hij Estland zijn eerste universiteit kon schenken. Tartu is in Estland ook bekend als de plaats waar de gelijknamige Vrede in 1920 werd getekend waarbij de Soviets de onafhankelijkheid van Estland erkenden. En het was precies de 90ste verjaardag van die vrede die me hier bracht. Lauri Mälksoo, professor Internationaal Recht hier, had me uitgenodigd voor een gastcollege over vredesverdragen voor de Vrede van Tartu. Zelf zou hij dan een verhaal houden over die vrede maar, geveld door de harde winter hier, moest hij forfait geven.
Ik heb van de gelegenheid geprofiteerd om met de Rechtenfaculteit hier een uitwisselingsakkoord te onderhandelen. De faculteit is vrij groot, 2000 studenten, en is zowat de leidende rechtenfaculteit van de Baltische landen. Er is een redelijk en snel groeiend aanbod aan Engelstalige vakken en de faculteit telt een aantal gerenommeerde professoren. De decaan Jaan Ginter is overigens niet onbekend met Tilburg, waar hij vorig jaar nog deelnam aan een congres georganiseerd door Anton van Kalmthout. Bovendien is Tartu met zijn 100.000 inwoners een levendige en aangename stad die ook cultureel heel wat te bieden heeft. Zeker een aanrader voor onze studenten, maar wie in januari komt kan best een extra jasje gebruiken, en stevige laarzen. Maar maak u geen zorgen, als u valt springen de studenten en studentes uit de bosjes om u recht te helpen - een mens voelt zich voor minder oud. En weet dat zelfs de Steak Tartu/are hier met vodka komt.