Dit wordt mijn laatste blog voor dit jaar; en voor deze speciale gelegenheid geef ik dit keer graag het forum aan een 'gastauteur'.
Naar goede gewoonte was er gisteren het etentje voor het Faculteitsbureau. Daarmee wil het bestuur namens de hele facultaire gemeenschap dank zeggen aan de mensen van het Faculteitsbureau. We zijn een faculteit met torenhoge ambities. Onze prestaties mogen gezien zijn, maar het werk vergt ook veel van ons allen. Van het wetenschappelijke personeel, maar ook van het ondersteunend personeel in de departementen en instituten, en in het Bureau. Zij maken dag in dag mee mogelijk dat wij onze academische ambities in onderwijs en onderzoek kunnen waarmaken zoals we dat doen en werken daarvoor hard, erg hard.
Dit jaar net zoals vorig jaar werd het feestje opgeluisterd met een Kerstverhaal van ons aller Hein Coppes. Zoals u hierna leest vloeien uit zijn pen niet alleen leesbare strategische plannen en bestuurlijke stukken.
Kerstverhaal 2009 Faculteitsbureau
’t Is alweer een jaar geleden
Dat ik ook hier voor u stond
Randall was Jozef, Mat Maria
En van hun story deed ik kond
Sedert drieënzestig was geen
Kerst zo koud en kommervol
Absoluut het guurst aldus de
Statistiek van Erwin Krol
Welnu, tijdens deze kerstnacht
Beviel Mat kermend van een kind
Van welke magere begroting
U de weerslag ondervindt
Randall betoonde zich een vader
Zoals u hem graag hebben zou
Want hij beloofde het scharminkel
Ondanks de zorgen vadertrouw
Zo, nu zijn we aangekomen
Bij ’t verhaal van déze kerst
En Drs. P zou zeggen
Naar Omsk nog meer dan honderd werst
De toestand in ’t gezin bleef nijpend
Ondanks de mirr’ en ambrozijn
Die de wijzen achterlieten
Het bleef een stal in de woestijn!
De kleine Jezus bleek een rare
Liep over ’t water keer op keer
En telkens als de vis weer op was
Maakte hij er toch weer meer
In de pubertijd werd hij een
Religieuze radicaal
Aanbad Obama, was de eerste
Jood met Palestijnensjaal
Betoogde tijdens de klimaattop
Bekogelde de Gouden Koets
En bewerkte met een golfclub
De MPV van Tiger Woods
Na een tijd had hij een groepje
Pukkelige nerds vergaard
Die wat op hem gingen lijken
Ook sandalen, ook zo’n baard
Opdat hij ’t rechte pad zou houden
Sprak Randall bij ’t nagerecht
“Jongen, jij gaat recht studeren
Da’s het beste voor je, echt”
Tja, ik zal hier maar eerlijk wezen
Die studie was geen groot succes
Hij was een irritant studentje
Zijn hoogste cijfer was een zes
De docenten gingen klagen
Klopten aan bij de decaan
Met een serie lithaniën
Over die megalomaan
Dat zijn theorie niet klopte
En hij bij Encyclopedie
Zich als dogmaticus ontpopte
Met een neiging tot magie
Dat hij geen wetten accepteerde
Die zijn pa niet had gemaakt
Dat hij van alles maar beweerde
En hij was zo welbespraakt!
Kortom, besloten de geleerden
Briesend hun filippica
Kruisig deze querulant of
Nee, geef hem een BSA!
Je begrijpt na dit fiasco
Zat onze held al gauw weer thuis
En bij gebrek aan bezigheden
Hing hij steeds maar voor de buis
Het was het echtpaar zwaar te moede
Maar Randall zag toen het licht:
“Mat, wat zou je ervan vinden
Wanneer hij een religie sticht?”
“Goeroes verdienen, dacht ik, aardig
Zo draagt hij nog een steentje bij
Ik wil ook eens op vakantie
Naar de dode zee, wat jij?”
The rest is history, weet hij die de
Heil’ge Schrift gelezen heeft
Hij had meer fans dan Michael Jackson
Maar die heeft hem wel overleefd
Wat in godsnaam is, zo vraagt u,
De moraal van dit verhaal?
Heb je ’t plan om rijk te worden,
Lees dan eerst dit kerstverhaal
Denk een keer goed na en
Draag een stevige sandaal
Studeer geen rechten en tot slot nog:
Koop een Palestijnensjaal.
Van mijn kant wens ik u prettige feestdagen; dagen van stil geluk en intens genieten van de mensen die er meest toedoen.
Tot 2010.