Vandaag is mijn laatste dag in Tilburg voor ik er enkele weken uit ga. De komende dagen werk ik nog wat een paper die al lang geschreven had moeten zijn en waarvan ik me voorstel dat iemand in Duitsland er reikhalzend naar uitkijkt, en dan leg ik er de riem echt af.
Daarmee sluit ik dan een eerste werkjaar als decaan af. Zoals de meeste van mijn voorgangers ben ik voor drie jaar aangesteld. Voor mezelf had ik op voorhand gezegd dat dat een jaar zou zijn om de job te leren kennen, een jaar om beslissingen te nemen en een jaar om die uit te voeren. Zo netjes kun je de zaken natuurlijk niet indelen, maar dat ik de job moest leren kennen was zeker waar.
Zoals ik al op meerdere gelegenheden heb gezegd, onze faculteit is de voorbije jaren groot en divers geworden. Dat ervaar je wellicht nergens zo goed als in M212. Het aantal en de diversiteit van de vragen, problemen en goede ideeën die je bereiken is groot, en maakt het decanaat elke dag tot een drukke, uitdagende en boeiende belevenis.
Zoals eenieder die ooit aan het hoofd van een organisatie van enige omvang heeft gestaan weet - faculteit, departement, instituut - komt het er vooral op aan van te blijven focussen op de strategisch belangrijke dossiers en daarin richting te geven en te houden. Eén van de grote voordelen van deze functie is dat onze faculteit zo is georganiseerd dat dit ook kan. Dat dank je dan aan het feit dat we in een faculteit leven waar heel veel mensen hun verantwoordelijkheid nemen en elk op hun terrein hun werk goed doen. Dat geldt voor het wetenschappelijk personeen en dat geldt voor het ondersteunend personeel. Daarvoor wil ik iedereen danken.
Aan het eind van dit eerste jaar wil ik echt eens één iemand heel speciaal danken, en dat is Mat van Essen, onze directeur.
Ik zal hier en nu weinig over Mat schrijven - hij is wel met vakantie maar het gevaar dat hij het leest is te groot, hij leest zelfs mijn boeken. Ik wil alleen kwijt dat zonder hem het leven van een decaan veel lastiger zou zijn, en dat geldt voor de hele faculteit.
Je leest me opnieuw over vier weken.