Ik durf het stilaan niet meer te schrijven. Sommige lezers beginnen zich af te vragen of een decaan nog iets anders te doen heeft dan reizen, maar ja, ik heb weer eens gereisd. Maandag en dinsdag was ik in Aberdeen. Dit keer niet voor een 'decanale' aangelegenheid, maar gewoon en simpel om een lezing te geven.
De School of Law van de University of Aberdeen had me uitgenodigd voor één van hun facultaire seminaries. De uitnodiging dateert van een tijdje. De collega die me had uitgenodigd, Tony Carty, hoogleraar internationaal recht, heeft intussen Aberdeen geruild voor Hong Kong en was er dus niet om me op te vangen. Maar misschien levert me dat nog wel een retourtje Hong Kong op?
De ontvangst was er niet minder hartelijk om. De Schotse gastvrijheid is legendarisch en dit werd ook ditmaal waargemaakt. Niet alleen was er de klassieke 'wining and dining' die door mij zo wordt gesmaakt, bovendien stopten mijn collega van rechtsgeschiedenis en een collega van het departement geschiedenis heel wat tijd in mij om mij hun stad te laten zien en leren kennen. Het valt me trouwens wel meer op hoeveel tijd collega's overal ter wereld veil hebben om hun taken als gastheer waar te maken. Iets waar wij, mag ik het zeggen, soms nog iets van kunnen leren.
De inspanningen om het mij naar de zin te maken gingen wel erg ver. Ik ben al vaker in Schotland geweest, maar mocht het nog nooit meemaken dat ik op 48 uur nauwelijks een druppel regen heb gezien.
Maar dat bleek dan toch weer niet helemaal een voordeel. Voor zij die dit weblog zijn gaan zien als een bron van toeristische informatie: maak van Aberdeen niet uw bestemming voor een 14-daagse cultuurvakantie als u op de rand van een depressie zweeft. Het is een stad die - New Aberdeen dan toch, het grootste deel - in de 19de eeuw volledig is herbouwd in graniet. De stad draagt dan ook met recht de naam 'the grey city'. Alleen als het geregend heeft en de zon komt erdoor verdient ze het epitheton dat de Aberdonians er zelf voor hebben bedacht: 'the silver city'. Quod non erat demonstrandum.
Prof. Randall Lesaffer
Randall R.C. Lesaffer (1968, Brugge) studeerde rechten en geschiedenis aan de Universiteit Gent en de K.U. Leuven. In Leuven promoveerde hij in 1998 tot doctor in de rechten op een proefschrift over vredes- en alliantieverdragen van de 15e tot de 20e eeuw. Sinds maart 1999 is hij hoogleraar rechtsgeschiedenis in Tilburg, waarbij hij zich richt op de geschiedenis van het volkenrecht van de 15e tot de 18e eeuw. Lesaffer geldt als een internationale autoriteit op dit gebied. In 2008 werd hij benoemd tot decaan van de Faculteit Rechtswetenschappen.