Een straffe man

U hebt het intussen gelezen: Marc Groenhuijsen is woensdag gelauwerd als beste docent van de Faculteit Rechtsgeleerdheid. Met het dubbele van het allerkleinste meetbare verschil in het systeem, 2 duizendsten van een punt, heeft hij Erik-Jan Broers van een tiende titel gehouden.
Marc kon er wegens buitenlandse verplichtingen woensdag niet bij zijn op de prijsuitreiking. Daarom had het organiserend comité hem de beker vrijdag al op zijn kantoor overhandigd en er een filmpje bij gemaakt. Het was duidelijk dat Marc verrast was, maar ook heel blij en trots.
En terecht. We weten allemaal dat Erik-Jan Broers van een beste-docent-titel houden niet gemakkelijk is. En het is al helemaal niet gemakkelijk als je net zoals Marc Groenhuijsen naast doceren nog zoveel andere belangrijke dingen op je bord hebt en dat ook nog allemaal op een enorm hoog niveau doet.
Het doet me als voorzitter van de sectie Rechtsgeschiedenis elk jaar bijzonder veel plezier als Erik-Jan het 'hem weer eens doet'. Maar het doet me evenveel plezier dat Marc dit jaar de laureaat is. Het is mooi dat een man die als topper geldt in onderzoek in binnen- en buitenland en die een groot en succesvol instituut als Intervict leidt en inspireert ook nog eens de moeite blijft doen om jaar na jaar voor de grote zaal te gaan staan en met een niet aflatend enthousiasme zijn enorme kennis van en inzicht in het strafrecht aan de volgende generatie probeert over te maken. Dat is tenslotte de mooiste taak van de wetenschapper. De volgende generatie vooruit helpen.