De wereld na Bush

Zoals zovele mensen overal zit ik vanavond nog laat aan de computer. Binnen enkele minuten is het middernacht en gaan in de oostelijke staten van de VS op vele plaatsen de stembureaus dicht. Daarna stromen de eerste exit polls wellicht binnen en wordt iets van spanning die een groot deel van de wereld vanavond voelt misschien gelicht, of juist niet.
Op zich is het normaal dat de hele wereld zich interesseert aan de verkiezing van de nieuwe machtigste man ter wereld, maar de passie en emotie waarmee dit dit keer gepaard gaat is toch bijzonder. Overal loop je er tegen aan.
Vandaag was ik in Leuven om een college te doceren. Al sinds deze morgen liep De Valck, het Montesquieu van Leuven zeg maar, vol met vreemd aangeklede figuren, van een Obama en McCain look-alike over Elvis, Super(wo)man en een sliert andere bekende Amerikanen. Dit allemaal ter voorbereiding van een grote happening georganiseerd door de studenten recht en economie, die volgens het televisienieuws zo'n 1200 man op de been bracht vanavond. Overigens is dit een traditie. In 1988, bij de verkiezing van vader Bush, was dit al zo.
Ook vanavond stond voor me in het teken van de verkiezingen. In mijn eigen Brugge was ik uitgenodigd om een lezing te geven over 'De wereld na Bush', en dit door politieke partij nog wel. Zo'n onderwerp trekt normaal een paar dozijn mensen; nu waren het er veel meer dan honderd, en de vragen bleven maar komen. Opdracht was te vertellen hoe de geschiedenis over Bush zou oordelen. Voor Clinton was die makkelijk ('sex between the Bushes'?), voor Bush (nog) niet zo ...
Toen de 'founding fathers' tweehonderd jaar geleden de revolutie preekten, claimden ze al de wereld de weg te wijzen naar politieke emancipatie en democratie. Als je kijkt naar wat hun navolgingen vandaag aan beroering in de wereld teweeg brengen, hadden ze misschien toch niet helemaal ongelijk.