Sinds begin deze week is er iets veranderd op de 2de verdieping. Wie regelmatig de gang op en neer loopt, merkt het al snel. Er ontbreekt iets, of beter iemand. Juist, Tomas is weg.
Toen Tomas Oudejans in november aankondigde dat hij na zestien jaar de Faculteit zou verlaten, was dat toch even slikken. Het was niet totaal onverwacht. Tomas werkte erg graag op onze Faculteit, maar het was al een tijdje duidelijk dat voor hem de tijd zou komen dat hij voor een nieuwe uitdaging zou kiezen. Zo is de man, en zo is het goed. Maar toch was het even slikken. Niemand is onvervangbaar, maar voor Tomas moet je wel meteen drie - of binnen de muren van de Faculteit twee - vervangers vinden. Niet alleen was Tomas hoofd van onze afdeling Onderwijs en Internationalisering, maar daar nam hij nog even Informatisering bij.
Onderwijs en Informatisering mogen twee erg verschillende bedrijven zijn, maar Tomas leidde ze allebei op dezelfde manier. Betrokken bij het werk én de collega's, veeleisend als het op kwaliteit aankwam, maar vooral met visie op waar het in een Faculteit vooral om gaat: onderwijs, onderzoek, en bovenal, studenten. Zoals ik zei in het filmpje dat naar aanleiding van zijn afscheisfeest werd opgenomen, met Tomas verliest de Faculteit een man met een groot verstand, een groot hart voor zijn collega's en het onderwijs, en een groot gevoel voor humor. Met andere woorden, een grote meneer.
Prof. Randall Lesaffer
Randall R.C. Lesaffer (1968, Brugge) studeerde rechten en geschiedenis aan de Universiteit Gent en de K.U. Leuven. In Leuven promoveerde hij in 1998 tot doctor in de rechten op een proefschrift over vredes- en alliantieverdragen van de 15e tot de 20e eeuw. Sinds maart 1999 is hij hoogleraar rechtsgeschiedenis in Tilburg, waarbij hij zich richt op de geschiedenis van het volkenrecht van de 15e tot de 18e eeuw. Lesaffer geldt als een internationale autoriteit op dit gebied. In 2008 werd hij benoemd tot decaan van de Faculteit Rechtswetenschappen.